YARGITAY KARARI: İŞ MÜFETTİŞLERİ TARAFINDAN TUTULAN TUTANAKLAR AKSİ KANITLANINCAYA KADAR GEÇERLİDİR.

.

YARGITAY KARARININ ÖZETİ

Dosya içinde bulunan iş Müfettişliği raporunda, işyerinde günlük puantaj kayıtlarının incelenmesinde fazla çalışma yapılmadığı ve hafta tatillerinin kısmen kullandırılmadığı yönünde tespit yapıldığı bildirilmiştir. Dosyada bir kısım puantaj kayıtları mevcut olup sözü edilen kayıtlara göre de fazla çalışma ile hafta tatili çalışmasının tespiti mümkün olamamıştır. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 92. maddesine göre iş müfettişleri tarafından tutulan tutanaklar aksi kanıtlanıncaya kadar geçerlidir. 

Somut olayda davacı işçi yönünden haftalık 45 saatin aşılmadığı ve hafta tatillerinin kullanıldığı dosya içeriği ile sabit olmuştur. Böyle olunca fazla çalışma ile hafta tatili ücreti isteklerinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 

.

(www.kamuiscisi.net.   www.kamuiscisi.net.   www.kamuiscisi.net.   www.kamuiscisi.net.   www.kamuiscisi.net.   www.kamuiscisi.net. )

TWİTTER https://twitter.com/isci_Mevzuati

.(www.kamuiscisi.net.   www.kamuiscisi.net.   www.kamuiscisi.net.   www.kamuiscisi.net.   www.kamuiscisi.net.   www.kamuiscisi.net. )

YARGITAY KARARININ TAM METNİ

T.C. YARGITAY 9. HUKUK DAĐRESĐ 
 
Esas No  : 2008/32702 Karar No : 2008/35182 Karar Tarihi : 23.12.2008 ilgili Kanun : 4857/41 
 
DAVA   : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, hafta tatili, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. 
 
Hüküm, süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: 
 
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 
 
2- Davacı işçi fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti isteğinde bulunmuş, mahkemece isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir. 
 
İşyerinde 3 vardiya usulü çalışıldığı ve vardiya sistemine tabi olmayan bazı işçilerin de 08.30-17.00 saatleri arasında çalıştığı davacı tanıkları tarafından açıklanmıştır. Tanıklardan biri ayda 7-8 saati geçmeyen fazla çalışmadan söz etmiş, diğer davacı tanığı ise yılda 8-10 saat fazla çalışma yapılmış olabileceği yönünde genel bir açıklamada bulunmuş, davacı işçi yönünden açık biçimde fazla çalışma olgusuna değinilmemiştir. Yine davacı tanıklarının tamamı haftada altı gün çalışıldığını ifade etmişlerdir. Davacı vekili tanık beyanlarına karşı bir itirazda bulunmamıştır. 
 
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda da davacının fazla çalışma yapmadığı ve hafta tatillerinde çalışmadığı belirtilmiş, mahkemenin takdirine göre bir hesaplamaya gidildiği bildirilmiştir. 
 
Dosya içinde bulunan iş Müfettişliği raporunda, işyerinde günlük puantaj kayıtlarının incelenmesinde fazla çalışma yapılmadığı ve hafta tatillerinin kısmen kullandırılmadığı yönünde tespit yapıldığı bildirilmiştir. Dosyada bir kısım puantaj kayıtları mevcut olup sözü edilen kayıtlara göre de fazla çalışma ile hafta tatili çalışmasının tespiti mümkün olamamıştır. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 92. maddesine göre iş müfettişleri tarafından tutulan tutanaklar aksi kanıtlanıncaya kadar geçerlidir.

Somut olayda davacı işçi yönünden haftalık 45 saatin aşılmadığı ve hafta tatillerinin kullanıldığı dosya içeriği ile sabit olmuştur. Böyle olunca fazla çalışma ile hafta tatili ücreti isteklerinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 
 
SONUÇ  : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.12.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.